Nowe badanie przynosi interesujące odkrycie, że niespokojny sen może być powiązany z rozwojem demencji i choroby Alzheimera.
Mechanizm wywołujący zespół chronicznego zmęczenia nie jest jeszcze poznany, ale przynajmniej poczyniono postępy w jego diagnostyce.
Mózg cierpi bez snu
Naukowcy przekonali grupę młodych mężczyzn do deficytu snu. Wystarczyło przegapić jedną noc snu. Po dobrze przespanej nocy zmierzyli wyższy poziom białek powodujących demencję i chorobę Alzheimera niż u osób, które nocowały nieprzerwanie. Dr Jonathan Cedernaes potwierdził, że akumulacja wspomnianych białek występuje głównie u osób cierpiących na wspomniane wyżej zwyrodnieniowe choroby mózgu.
W badaniu wzięło udział 15 mężczyzn, których średnia wieku wynosiła 22 lata. Każdy z nich regularnie spał w nocy po 7-9 godzin. Naukowcy zbadali dwudniowe cykle snu każdego uczestnika. W pierwszym mogli spać dwie noce z rzędu, w drugim musieli nie spać przez jedną noc.
Ryzyko wzrasta w przypadku braku snu
U mężczyzn zaobserwowano średni wzrost poziomu białek powodujących demencję i chorobę Alzheimera o 17%, podczas gdy u mężczyzn, którzy wysypiali się wystarczająco, nie zaobserwowano znaczących zmian. Bezsenność może wpływać na sposób, w jaki organizm usuwa szkodliwe substancje z mózgu. Jeśli sen zostanie w jakikolwiek sposób zakłócony, procesy związane z pozbyciem się tych szkodliwych substancji nie zadziałają. Substancje powodujące zwyrodnieniowe choroby mózgu pojawiają się także w przypadkach wypadków i urazów głowy.
Według Cedernaesa, aby potwierdzić, czy brak snu powoduje wystąpienie demencji lub choroby Alzheimera, konieczne jest zbadanie także osób w średnim wieku, które śpią gorzej. Badania jednak jednoznacznie potwierdziły, że brak nocnego odpoczynku nie tylko powoduje drażliwość, nerwowość, uczucie niepokoju czy depresję, ale w dłuższej perspektywie może prowadzić do wyżej wymienionych chorób.
Czym ryzykujemy bezsenność?
Do niebezpiecznych konsekwencji bezsenności zalicza się nadmierne zmęczenie, nieregularne bicie serca, bóle mięśni, niestrawność, ból głowy i oczu. Brak snu wiąże się również z kilkoma problemami psychologicznymi. Drażliwość, nerwowość, niestabilność emocjonalna są typowe. Często spotykane jest także występowanie zaburzeń nastroju, czyli depresji i stanów lękowych.
Brak snu powoduje także problemy z koncentracją, upośledzoną zdolność reagowania i pogorszenie właściwości poznawczych, co skutkuje zaburzeniami pamięci, myślenia i mowy. U seniorów zwiększa się ryzyko upadków i złamań. Bezsenność wpływa również na apetyt. Przy braku snu uwalnia się hormon grelina, który stymuluje głód. Jednocześnie zmniejsza się produkcja innego hormonu, leptyny, która hamuje apetyt. Następstwem długotrwałych zaburzeń snu jest często nadwaga, bezsenność, ale także nadciśnienie czy cukrzyca.
Aby lepiej spać
Jeśli bezsenność nie jest przewlekła, w jej leczeniu pomogą sprawdzone domowe sposoby. Podstawą dobrego wypoczynku nocnego jest redukcja napięcia i stresu w ciągu dnia. W przypadku zaburzeń snu nie zaleca się picia kawy i herbaty na sześć godzin przed pójściem spać. Należy również ograniczyć spożycie alkoholu i mocno pikantnych potraw.
Spacer i zajęcia sportowe pomagają lepiej zasnąć, ale nie należy ich wykonywać wczesnym wieczorem. Higiena snu również odgrywa kluczową rolę w przypadku tych problemów. Pora wstawania i zasypiania powinna być taka sama w ciągu tygodnia. W weekend można zasnąć i obudzić się maksymalnie godzinę później.
